Azido barbituriko
| Azido barbituriko | |
|---|---|
 | |
 | |
| Formula kimikoa | C4H4N2O3 |
| SMILES kanonikoa | 2D eredua |
| MolView | 3D eredua |
| Konposizioa | Nitrogeno, oxigeno eta karbono |
| Mota | monoprotic acid (en)  , konposatu zikliko, carbon acid (en) , Amida eta azido organiko |
| Masa molekularra | 128,022 Da |
| Arriskuak | |
| NFPA 704 |  1
2
0
|
| Identifikatzaileak | |
| InChlKey | HNYOPLTXPVRDBG-UHFFFAOYSA-N |
| CAS zenbakia | 67-52-7 |
| ChemSpider | 5976 |
| PubChem | 6211 |
| Reaxys | 120502 |
| Gmelin | 16294 |
| ChEBI | 101571 |
| ChEMBL | CHEMBL574699 |
| ZVG | 27030 |
| EC zenbakia | 200-658-0 |
| ECHA | 100.000.598 |
| Human Metabolome Database | HMDB0041833 |
| UNII | WQ92Y2793G |
| KEGG | C00813 |
| PDB Ligand | BR8 |
Azido barbiturikoa [1] pirimidinaren egituran oinarritutako konposatu organikoa da. Adolf von Baeyer kimikari alemaniarrak aurkitu zuen 1864an, kondentsazio-erreakzio batean urea eta azido malonikoa nahastuta.
Ondoren, azido malonikoa dietilozko malonatuak ordezkatu du.[2]
«Azido barbiturikoa» da nerbio-sistema zentralaren depresio-propietateak dituzten eta barbituriko izenez ezagutzen diren konposatu mota askoren iturburua. Nahiz eta azido barbiturikoak berez ez duen jarduera farmakologikorik.
Azido barbiturikoa uraziloaren oxidazioaren bidez eratzen da biologikoki, urazilo deshidrogenasa entzimaren eraginez (EC 1.17.99.4)[3]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2009]
- ↑ Organic Syntheses, Coll. Vol. 2, p.60 (1943); Vol. 18, p.8 (1938). Artikulua
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=5U25DnbutvM
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q410278
Multimedia: Barbituric acid / Q410278
|
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |